Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΟΙΚΙΑ ΞΗΡΟΥ (Πλατεία Κεχαγιά)
Αλήθεια πόση ιστορία κρύβει το κάθε σπίτι που επισκεπτόμαστε με τους μαθητές!!!! Πόσο πολιτισμό έχει μέσα του!!! Βρεθήκαμε στην οικία Ξηρού, ένα επιβλητικό νεοκλασικό σπίτι στην πλατεία Κεχαγιά που μαγνητίζει τη ματιά του επισκέπτη. Από κει πέρασε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος στην προεκλογική του εκστρατεία το 1912… Ένας από τους ιδιοκτήτες της κατοικίας , ο μηχανικός Θύμιος Ξηρός, μας έδωσε σημαντικές πληροφορίες για τον τρόπο δόμησης των σπιτιών της εποχής και για την ιστορία της κατοικίας που μεγάλωσε. Ο ίδιος μας είπε:
«Το σπίτι αυτό έχει τελειώσει το 1902, εκατόν είκοσι χρόνια πριν περίπου. Η πόλη της Άμφισσας ισοπεδώθηκε από ένα ισχυρό σεισμό το 1870, ώστε στην πόλη δεν έμεινε κανένα σπίτι.  Μετά το 1870 άρχισαν να κατασκευάζονται όλα αυτά  - τα παλιά-  σπίτι που βλέπετε. Ελάχιστα είχαν μείνει όρθια τότε.  Μετά το 1870, σε όποιες οικογένειες υπήρχε οικονομική ευμάρεια έφτιαχναν σπίτι προσεγμένα και καλά, επειδή οι οικογένειες που ασχολούνταν με τις ελιές έβγαζαν αρκετά χρήματα, αφού η ελιά και το λάδι τότε ήταν εξαγώγιμα προϊόντα στην Αμερική, και ελαιοκομικές περιοχές στην Ελλάδα, τότε, ήταν 2 με  3.
Τα παντζούρια του σπιτιού είναι διαφορετικά σε κάθε όροφο. Τα παντζούρια στον πάνω όροφο έχουνε περσίδες, γιατί από πάνω μπορούμε να δούμε ποιος έρχεται από κάτω και από πάνω επίσης δεν βρέχονται αφού το κάθε κομμάτι επικαλύπτει το άλλο και δεν μπαίνει το νερό μέσα. Τα από κάτω τα παντζούρια είναι ταμπλαδωτά, δε σου επιτρέπει να δεις, αλλά είναι ασφαλέστερα στους τυχόν κλέφτες.  Στα παράθυρα του υπογείου είναι σιδεριές, είναι σιδερόφρακτα και κανείς δεν μπορεί να μπει μέσα, απέξω.
Το συγκεκριμένο σπίτι, όπως και τα περισσότερα που χτίστηκαν γύρω στο 1900 ήταν δίπατα και με υπόγειο. Το υπόγειο στο συγκεκριμένο σπίτι είναι διπλό. Υπάρχει υπόγειο και κόντρα υπόγειο, διότι για να δημιουργήσουν μεγάλο ύψος  για να έχουν χωρητικότητα μεγάλη οι ξύλινες κάδες, ώστε να παίρνουν τις ελιές μέσα.
Ο πρώτος όροφος ήταν ο όροφος της καθημερινής χρήσης. Έμπαινε , έβγαινε κόσμος  και στον πάνω όροφο είχαν τα σαλόνια, όπου εκεί δεν μπορούσε να πηγαίνει ο καθένας για παράδειγμα με τις λάσπες και λέρωνε το σπίτι, αφού τότε όλη πόλη είχε λάσπες όταν έβρεχε καθότι δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί αποχετευτικό δίκτυο.
Η αυλή του σπιτιού είναι με πετραδάκια και με μια τεχνική που σήμερα δεν μπορεί να την κάνει κανένας. Είναι πετραδάκια με σχήματα δύο χρωμάτων, το άσπρο  και το μαύρο. Το μαύρο είναι από ποτάμι και το άσπρο είναι από άλλη περιοχή και τα έχουν βάλει μέσα σε χώμα και έχουν το εξής φοβερό χαρακτηριστικό , όταν βρέχει, οι πέτρες από κάτω έχουν χώμα που απορροφούν το νερό και περπατάς καθαρά και στεγνά.  Αυτές οι αυλές ήταν οι επίσημες αυλές των σπιτιών που έβαζαν τα λουλούδια και ακριβώς από πάνω σε άλλο χώρο είναι το περιβόλι που έβαζαν τους κήπους όπου καλλιεργούσε ο ιδιοκτήτης και έβαζε τα λαχανικά και τα δέντρα του. Η εξωτερική σκάλα του σπιτιού είναι πελεκητή.
Το 1985 άλλαξε η αρχιτεκτονική, εσωτερικά του σπιτιού . Το σπίτι – όπως είπα και πριν – κατασκευάστηκε το 1902 από τον προπάππου μου Ευθύμιο Ξηρό του Ηλία  ο οποίος είχε γυναίκα τη Χαρίκλεια Ξηρού το γένος Παλαιολόγου.  Ο προπάππους μου ήταν κτηματίας και ο αδελφός του Ξηρός Ιωάννης του Ηλία ήταν δικηγόρος και βουλευτής του Ελευθέριου Βενιζέλου, ο οποίος είχε έρθει στο σπίτι – το 1912 -  και υπάρχει στην είσοδο η προτομή του. Ο Βενιζέλος μίλησε από το μπαλκόνι του σπιτιού και μετά του παρετέθη μεγαλοπρεπές γεύμα (ήταν προεκλογική περίοδος).
Τα σπίτια  οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο τα φτιάχνουν από την πρώτη ύλη που έχουν.  Εδώ η περιοχή έχει πέτρα και οι άνθρωποι έπαιρναν την πέτρα και έφτιαχναν με αυτή μέχρι τα πατώματα που πατάμε  και από τα πατώματα και πάνω είναι χωματόπλιθα.  Παίρνανε χώρα το πατάγανε με τα πόδια, το έβαζαν σε καλούπια έβαζαν άχυρα τα οποία ενίσχυαν αυτή την αργυροπηλόδη μάζα και πολύ πλούσιες οικογένειες – έχω ακούσει – πως έβαζαν και κρόκους από αυγά που έχουν συγκολλητικές ιδιότητες και έχτιζαν με αυτό τον τρόπο τα σπίτια σε μεγάλο ύψος.
Τα μπάνια σε αυτά τα σπίτι ήταν σε εξωτερικούς χώρους αρχικά, μετά έγινα κατασκευές εφαπτόμενες στον κύριο κορμό του σπιτιού.  Η θέρμανση  γινόταν με τζάκια, βέβαια την παλιά εποχή υπήρχαν και τα μαγκάλια  όπου οι νοικοκυρές έπαιρναν κάρβουνα από το τζάκι και τα έβαζαν σε ειδική μεταφερόμενη κατασκευή σε χώρο που δεν είχε ζέστη από το τζάκι.
Οι αυλόπορτες ήταν πολύ ψηλές και φαρδιές προκειμένου τα ζώα που μετέφεραν κοφίνια με ελιές να μπορούν να μπαίνουν στην αυλή».
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στο Θύμιο Ξηρό για τη ζεστή φιλοξενία του και τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε. Σίγουρα μας ταξίδεψε πολλά χρόνια πίσω και μεις ανακαλύψαμε τον πολιτισμό μιας άλλης εποχής!!!

















Κυριακή 22 Απριλίου 2018

                                        ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΔΙΚΑ ΣΗΜΑΤΑ

   Οι μαθητές της Α΄Δημοτικού ζωγράφισαν τα σήματα οδικής κυκλοφορίας, χωρισμένοι σε ομάδες και με τη βοήθεια του τετραδίου ιχνογραφίας της Αστυνομικής Διεύθυνσης Φωκίδας. Σε αυτό το φυλλάδιο υπάρχουν όλα τα περισσότερα σήματα που συναντάμε στους δρόμου και δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές να τα δουν, να διαβάσουν τι σημαίνει το καθένα και να το ζωγραφίσουν με τα σωστά χρώματα.





       ΜΑΘΑΊΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΣΗΜΑΝΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ

  Με τους μικρούς μαθητές της Α΄ Δημοτικού κυκλοφορήσαμε στους δρόμους της Άμφισσας προκειμένου να μάθουμε τα σήματα οδικής κυκλοφορίας, αλλά και να παρατηρήσουμε την κίνηση πεζών, δικύκλων και αυτοκινήτων. Στόχος είναι οι μαθητές να μυηθούν από μικροί στην τήρηση των κανόνων της οδικής κυκλοφορίας, αλλά και να κατανοήσουν το πόσο σημαντική είναι η σωστή σήμανση στους δρόμους της πόλης και η τήρησή της από τους οδηγούς και τους πεζούς.  Περπατώντας στους δρόμους της πόλης διαπιστώσαμε πως υπήρχαν αρκετές λακούβες και πολλοί οδηγοί πάρκαραν σε σημεία που δεν έπρεπε και εμπόδιζαν τους πεζούς να κυκλοφορήσουν πάνω στα πεζοδρόμια. Τα πιο συχνά σήματα που συναντήσαμε ήταν το STOP, το απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση και το απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων από αυτό το σημείο του δρόμου.   Η όλη δράση έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος της κυκλοφοριακής αγωγής που υλοποιεί η συγκεκριμένη τάξη κατά τη φετινή σχολική χρονιά.







                                      ΨΗΦΙΑΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ

  Ένα πρωτότυπο τρόπο εφάρμοσε η εκπαιδευτικός της Α΄ Δημοτικού του σχολείου κ. Κασούτσα Μαρία για τους μαθητές της,  προκειμένου να εξασκήσουν την αναγνωστική τους ικανότητα, αλλά και τις γραμματικές τους δεξιότητες. Με τη βοήθεια ηλεκτρονικού υπολογιστή και βιντεοπροβολέα οι μαθητές έκαναν ανάγνωση ψηφιακών παραμυθιών - με εικόνες - και ανάλυση των γραμματικών φαινομένων, συνεργαζόμενοι σε ομάδες.  Μια πολύ ενδιαφέρουσα δράση που προκάλεσε τη συμμετοχή όλων των μαθητών της τάξης και δημιούργησε νέα μαθησιακά περιβάλλοντα, που διεγείρουν το ενδιαφέρον των μικρών παιδιών και αυξάνουν τη συμμετοχή τους στη μαθησιακή διεργασία.






                                 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΜΦΙΣΣΗΣ
  Την ευκαιρία να επισκεφτούν το ναό της Μητροπόλεως Αμφίσσης είχαν οι μαθητές της Β΄Δημοτικού στο πλαίσιο του προγράμματος "Μαθαίνοντας την πόλη μου". Οι μαθητές ενημερώθηκαν για το ιστορικό της κτίσεως της εκκλησίας, σε ποιους αγίους είναι αφιερωμένη, την αγιογράφηση του ναού από το μεγάλο ζωγράφο Σπύρο Παπαλουκά με τα μοναδικά ανθίβολα, τα πολύτιμα κειμήλια που έχει στο εσωτερικό του ο ναός, την εικόνα της Παναγίας της Τριχερούσης, την ιστορία της ωραίας στήλης των πεσόντων που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο του ναού, καθώς και το προσκυνητάρι που είναι αφιερωμένο από τους πιστούς στην Παναγία, όταν  στην βόμβα που έπεσε από γερμανικό αεροπλάνο στις 25 Απριλίου 1941 έξω από το ναό και δεν εξεράγη, ανήμερα της Ζωοδόχου Πηγής. Για την ιστορία αναφέρουμε πως ο σημερινός ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου  θεμελιώθηκε στις 21 Απριλίου 1859. Κατά την άποψη του  Παναγιώτη Ευάγγελου. Παπούλια, Συνταξιούχου Αγρονόμου και τέως Επιτρόπου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού, ο Ιερός Ναός θεμελιώθηκε στις 24 Μαρτίου 1859. Τούτο άλλωστε προκύπτει και από την κτητορική επιγραφή, η οποία μέχρι πρότινος ήταν εντοιχισμένη στην πρόσοψη του Ναού. Η μαρμάρινη πλάκα της ανωτέρω  κτητορικής επιγραφής αφαιρέθηκε  για την τοποθέτηση της ψηφιδωτής εικόνας  του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου   και θα επανατοποθετηθεί αργότερα σε άλλο σημείο της εισόδου. Εγκαινιάστηκε στις 24 Μαρτίου 1869 από τον Μητροπολίτη Φωκίδος Δαβίδ. Αυτός έβαλε το θεμέλιο λίθο του Ναού και θεωρείται ο κτήτοράς του. Στις 17 Φεβρουαρίου 1887 πεθαίνει και ετάφη έξω από   το Ναό όπου υπάρχει η προτομή του. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αδαμάντιος Μολοχάδης και υπηρέτησε ως Επίσκοπος από το 1855. 






Πέμπτη 12 Απριλίου 2018

ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΕ Η ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ "ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΣΑΛΩΝΩΝ'' ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 3ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΜΦΙΣΣΑΣ
Μοναδική όσο και ξεχωριστή η θεατρική παράσταση των μαθητών του 3ου Δημοτικού Σχολείου Άμφισσας για την Απελευθέρωση του Κάστρου των Σαλώνων από τους Τούρκους το 1821, αλλά και του αφιερώματος στον μεγάλο οπλαρχηγό Πανουργιά Πανουργία,  σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας. Το θεατρικό έργο "Μια ανάσα από το Kάστρο των Σαλώνων" βασίστηκε σε κείμενα των Δρόσου Κραβαρτόγιαννου από την "Ιστορία της πόλεως Αμφίσσης", αλλά και του Δασκάλου κ. Νίκου Παρισούλη από το θεατρικό του έργο "Τα κανόνια μας βροντούν μια ανάσα απ΄τα Σάλωνα. " Τα κείμενα αυτά εμπλουτίστηκαν από δραματοποιημένα έργα των Ανδρέα Κάλβου "Ωδαί", Λόρδου Μπάιρον "Σπαράγματα", Βίκτωρ Ουγκώ "Ελληνόπουλο",  Νίκου Καζαντζάκη "Ασκητική" και του Ευρυπίδη "Κρεσφόντης". Μοναδική και πρωτότυπη και η σκηνοθεσία του έργου από την εκπαιδευτικό κ. Καρλιαύτη Πάττυ, αλλά και η οργάνωση του θεατρικού από τις εκπαιδευτικούς Δημητρέλου Έφη και Βράντζα Αγγελική. Την παράσταση παρακολούθησαν σε μια κατάμεστη αίθουσα από κόσμο  ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Κατσαγούνος, ο Δήμαρχος Δελφών κ. Παναγιωτόπουλος, ο Αντιδήμαρχος κ. Αγγελόπουλος, ο Περιφερειακός Δ/ντής Εκπ/σης Στερεάς Ελλάδος κ. Δημητρίου, οι Διευθυντές Διευθύνσεων Α/μιας και Β/μιας Εκπ/σης Φωκίδας κ. Καστρίτης και κ. Μακρυγιάννης και πλήθος κόσμου. Ξεχωριστή η παρουσία του κ. Στάθη Κούπα, Αντιδήμαρχου Ν. Σμύρνης και για χρόνια μέλος και πρόεδρος της αδελφότητας Πανουργιωτών που ήλθε από την Αθήνα για να δει αποκλειστικά την εκδήλωση. Συγχαρητήρια για τις υπέροχες ερμηνείες στους μαθητές του σχολείου, αλλά και στους εκπαιδευτικούς που παρουσίασαν μια ξεχωριστή παράσταση για την πόλη!!!